Het huis
het vooruitzicht van de plek die straks anders is, doet niet zoveel. hou ik mezelf voor omdat ik er ook niet bij stil sta. ik denk dat het alles omvat, als ik de kamer in mijn kop openzet. langzaam stroomt de ruimte vol met een bed, een kast een stoel en dingen, dingen die een wereld in zich dragen. soms word ik er nog wel eens wakker, met het raam op precies de juiste plek.
continue browsing: Writing
- It is actually a story that cannot be told. You would laugh at it, push it aside as a mere fantasy... Read more
- Het falen voelde als een zeikend wijf. Of misschien wel als een chagrijnige kerel die nooit... Read more
- Het verhaal leeft door. Als een roerloze steen die de hoek van het huis voor eeuwig overeind... Read more
- dat de wind elke dag verkeerd staat jij blaast mij om met al het venijn dat er in je zit en laat... Read more